Kiedy do logopedy? - Mów Śmiało

Kiedy do logopedy? – to pytanie, które nurtuje Rodziców i Opiekunów, bo czują, że coś jest nie tak z mową ich pociech, ale nie są pewni czy to już czas by udać się do specjalisty, bo przecież ona jeszcze taka mała, a chłopcy zaczynają mówić później niż dziewczynki, itd.

Oczywiście trzeba pamiętać o tym, że każde dziecko jest inne i rozwija się w indywidualnym tempie. Jeżeli natomiast odstępstwa od rozwoju mowy są dłuższe niż 6 miesięcy od normy rozwojowej, wtedy powinniśmy być czujni i wybrać się na wizytę do logopedy, żeby nie przegapić któregoś z ważnych momentów w rozwoju mowy naszej pociechy.

Konsultacji logopedycznej wymagają:

noworodki, które mają problem ze ssaniem;
dzieci, które mają problem z połykaniem, nieprawidłowo oddychają, źle gryzą i żują;
dzieci trzymiesięczne, które nie głużą, czyli nie wydają odgłosów gardłowych typu: /kkkkk/, /gggg/, które są odruchami nieświadomymi, mającymi na celu usprawnianie aparatu artykulacyjnego;
dzieci pięcio- sześciomiesięczne, które nie gaworzą, czyli nie wymawiają sylab typu: ma-ma-ma, ta-ta-ta, ba-ba-ba, la-la-la; gaworzenie jest treningiem słuchu;
dzieci sześcio- dziewięciomiesięczne nie naśladują dźwięków z otoczenia, nie artykułują samogłoski: /a/, /e/, /i/ oraz spółgłoski: /m/, /b/, /n/, /t/,/d/, /j/;
dzieci dziewięcio- dwunastomiesięczne nie wymawiają słów: mama, tata, baba, lala;
dzieci roczne- dwuletnie nie realizują samogłoski: /a/, /e/, /o/, /i/, /u/, /y/ ani spółgłoski: /t/, /d/, /n/, /ś/, /ź/, /ć/, /dź/, /k/, /ki/, /g/, /gi/, /mi/, /z/; w tym okresie dzieci powinny umieć posługiwać się około 10 wyrazami;
dzieci dwu- trzyletnie nie prowadzą samodzielnie prostych rozmów, nie znają prostych wierszyków, rymowanek, nie rozróżniają przeciwieństw, np. usiądź- wstań, nie wykonują złożonych poleceń, np. weź klocki i wysyp je na dywan, nie wzbogacają wypowiadanych rzeczowników czasownikami w bezokoliczniku, przymiotnikami, spójnikami, nie zaczynają posługiwać się zdaniami złożonymi, nie wymawiają głodek szeregu syczącego: /s,z,c,dz/;
dzieci czteroletnie zmiękczają głoski syczące /s,z,c,dz/, mówią w sposób niezrozumiały dla otoczenia, głoskę /k/, /g/ zamieniają ma /t/ lub /d/, np. kot- tot;
dzieci pięcioletnie mają ubogie słownictwo (mały zasób słów), mowa jest niepłynna (jąkanie), nie wymawiają głosek szeregu szumiącego: /sz.ż,cz,dż/ oraz głoski /r/, nie wypowiadają się poprawnie pod względem gramatycznym;
dzieci sześcioletnie nie wymawiają głoski /r/, mają niewyraźną artykulację, nie dokonują analizy i syntezy słuchowej; nie posługują się formami poprawnymi gramatycznie;
dzieci siedmioletnie, które artykułują niewyraźnie, mają trudność z czytaniem i pisaniem oraz z analizą i syntezą słuchową i wzrokową;
osoby dorosłe, które mają wadę wymowy;
osoby, które uległy wypadkowi lub przeszły udar mózgu, a konsekwencją tego jest uszkodzenie korowych ośrodków mowy, afazja;
osoby, które na skutek schorzeń neurologicznych doświadczają patologii mowy o typie dyzartrii;
osoby, które cierpią na dysfagię, czyli mają problemy z połykaniem;
osoby, które mają obniżone lub wzmożone napięcie mięśniowe, przez co zakłócona jest praca mięśni odpowiadających za artykulację;
osoby, które są w trakcie leczenia ortodontycznego.